Antillen (ge)dag

(Dit gedicht is al eerder gepubliceerd op 19 october 2004)

Bon biní, Spes Patriae
onze hoop en toeverlaat
wij zijn hier weer om feest te vieren
terwijl het water ons aan de lippen staat
terwijl de feiten ons ontsieren
terwijl het Land naar de knoppen gaat.

Voordat wij de vlag weer hijsen
met weemoed en met valse trots
willen wij met spijt getuigen
vandaag is onze laatste zucht.

Nemen jullie maar het heft in handen
zorgen jullie maar voor je eigen kost
zie maar hoe jullie het verder klaren
wij houden er subiet mee op.

Vijfhonderd jaar koloniaal verleden
Vijftig jaar autonomie
Tien jaar hergestructureerde Antillen
Nu kan het... dan moet het maar.

Wij hebben der niks van gebrouwen
wij hebben der niks van terechtgebracht
het is ons uit de klauwen gelopen
ons onvermogen druipt er van af.

Wij vinden het toch wel spijtig
u dit te moeten mededelen
en u dit te moeten verwittigen
uitgerekend op Antillendag.

Wat valt er nu te vieren
waar komt die moed vandaan
als wij toch gaan afschaffen
begin dan met deze vrije dag.

Jullie zijn de gewezen toekomst
jullie zijn de intelligentsia
jullie moeten de wereld beteren
begin dan hier en begin vandaag.

Neem ons niet als voorbeeld
val niet in dezelfde kuil
geloof niet in mooie praatjes
hoed u voor huichelarij.

Wij zullen zien wat ervan zal komen
wij zullen zien waar het ons brengt
als het zover is bericht ons spoedig
dan zeggen wij samen de Antillen gedag.

Kompader


Ingezonden door Diana Márquez:

un bergüenza a drentami
ora esún ku mi ta imitá
a yega serka pa puntrami
si mi no sa ku e ta kibuká

Diana Márquez (1990)