Brief

Aan: Neef Ettiëne
Van: Nonkel Thom

Den Haag, 11 oktober 2004

Onderwerp: Opheffen Land

Waarde Neef,

Ik stuur u dit bericht voordat u het op straat hoort. Je weet hoe dat gaat met de pers, voordat je je eigen scheet hebt geroken hebben ze het al in de krant gezet. Dus waarde neef, u hoort het van de eerste hand:
“Wij gaan jullie Land opheffen. Ja zo gaat dat, hokus... pokus... boem... weg Land!!”
Jullie houden er wel een Eiland aan over. Dat is ook een Land, maar zo klein als een ei. (Ha..ha..ha, goed hé...zelf bedacht, hé.)

Maar serieus, het gaat echt gebeuren. Groot Oom Jan Peter is er ook blij om. Hij zegt dat jullie dat zelf ook willen. Eerlijk gezegd, waarde neef, snap ik er geen sodemieter van. De hele wereld wilt bij mekaar gaan hokken en jullie vallen nondedju uit elkaar. Het is toch te gek om los te lopen.

Jan Peter zegt dat hij een brief daarover heeft ontvangen van jullie Papy. Zoiets van “Nu kan het ... nu moet het!” Ten eerste, waarde neef, niets moet! Moeten is dat we allemaal een keer de pijp uit gaan. Ten tweede, het heeft altijd gekund. Jullie hebben het nooit gewild.
Het schijnt dat jullie ook nog haast hebben, na er vijftig jaar lang een zootje van gemaakt te hebben. En zeg niet dat ik overdrijf, waarde neef. Laten we wel wezen: een vliegtuigmaatschappij die naar de knoppen is, na eerst kapitalen te hebben gekost; burgers die niet meer op straat durven na zessen; het ene fraudegeval na het andere. En zo kan ik maar door gaan.
En jullie willen geld toe ook nog. Zo van hier jongens, hier is een potje met geld, gaan jullie daar nou een mooi feestje van bouwen in de Forti. Want daar hebben jullie wel een handje van.

De FOL wilt dat wij de schulden kwijtschelden. Maar dat hebben wij toch altijd gedaan? Wij hebben toch nooit één rooie cent teruggezien?

En over de FOL gesproken, waarde neef, dit moet ik echt kwijt. De manier waarop ik door de FOL bejegend werd vond ik echt niet leuk. Na alles wat wij voor jullie gedaan hebben. Dat noem ik nou stank voor dank. Hoe zeggen jullie dat in het Papiamentu? “De dank van de wereld is paardenzeik”? Dat heb ik zo gelezen op de web site van die ene Kompader van jullie.

Ik zal het hierbij houden, want ik moet zo naar Oom Jan Peter toe. Ik zal je op hoogte houden van wat er hier in Den Haag gebrouwen wordt. Doe de groeten aan die vriendin van mij, een toffe meid vind ik haar. Zeg haar dat ik de cactussoep erg lekker vond. Dat ze nog lang moge leven.

Met gepaste groet,

Nonkel Thom de Graaf



Forti (Photo by Mike Jacobs)