Een blik op Curaçao: de Protestanten
Onder de kop “Summer course Kòrsologie” zijn er een aantal artikelen over Curaçao verschenen (zie archief juli en augustus 2004). Deze serie wordt voortgezet onder de kop “Een blik op Curaçao”. Hierin wordt telkens een interessant onderwerp over Curaçao belicht.
Eerdere artikelen:
1. Het ontstaan van Curaçao (4 juli)
2. De naam “Curaçao” (12 juli)
3. Papiamentu (30 juli)
4. De Katholieken (9 augustus)
De Protestanten
Op 27 augustus 1634 rapporteerde Johan van Walbeeck de verovering van Curaçao aan de West Indische Compagnie en beklaagde zich bij de Principalen van de WIC dat er zich geen geestelijke bevond onder zijn bemanning “om hen te onderrichten en hen van de zonde te onthouden”.
Nadat de WIC besloten had om op Curaçao te blijven, zonden zij drie schepen met wapens en bouwmateriaal naar Curaçao. De schepen arriveerden in de Sint Anna Baai in augustus 1635. Aan boord was Rev. Fredericus Vitteüs, de eerste Protestante Predikant van Curaçao.
Curaçao was een militaire ligplaats en Vitteüs was een legerkapelaan in dienst van de WIC. In 1639 begon de opvolger van Van Walbeeck, Jacob Tolck, met de bouw van een muur om Punda. Rev. Vitteüs kreeg een verblijfplaats toegewezen in het “kasteel”, zoals Fort Amsterdam toen genoemd werd. Er was toen nog geen kerk en de diensten vonden plaats in de opslagplaats van het Fort.
Op 19 januari 1664 kwam Rev. Wilhelmus Volckring aan op Curaçao. Hij was één van de meest betrokken personen in de vroege geschiedenis van Curaçao en de enigste protestantse geestelijke die zich met de Indianen bemoeide.
Toen Volckring op Curaçao aankwam was er geen Kerkenraad en hij stichtte de eerste Raad. Eerdere pogingen waren mislukt omdat er geen geschikte kandidaten gevonden konden worden aangezien “de meeste blanken in zonde leefden”. Volckring slaagde er al in 1664 in om de Kerkenraad te stichten, bestaande uit de Predikant en twee Ouderlingen. Matthias Beck, de onderdirecteur van Curaçao, was één van de Ouderlingen en statutair de voorzitter van de Raad. Deze vervlechting van kerk en staat was tot 1825 algemeen gebruik.
De Fortkerk (Photo by Mike Jacobs)
Een kleine houten kerk, nog altijd binnen de muren van het Fort, omdat het een militaire kerk betrof, verving de opslagplaats waar de diensten gehouden werden. De pastorie bevond zich ook in het Fort, waar nu het gebouw van de Raad van Ministers zich bevindt.
Oude stadskaarten tonen aan dat de kerk in het Fort al in 1742 de huidige monumentale trappen bezat. Tussen 1763 en 1771 werd de kerk gerestaureerd, wat in feite neerkwam op het bouwen van een geheel nieuwe kerk, de huidige Fortkerk.
Eerdere artikelen:
1. Het ontstaan van Curaçao (4 juli)
2. De naam “Curaçao” (12 juli)
3. Papiamentu (30 juli)
4. De Katholieken (9 augustus)
De Protestanten
Op 27 augustus 1634 rapporteerde Johan van Walbeeck de verovering van Curaçao aan de West Indische Compagnie en beklaagde zich bij de Principalen van de WIC dat er zich geen geestelijke bevond onder zijn bemanning “om hen te onderrichten en hen van de zonde te onthouden”.
Nadat de WIC besloten had om op Curaçao te blijven, zonden zij drie schepen met wapens en bouwmateriaal naar Curaçao. De schepen arriveerden in de Sint Anna Baai in augustus 1635. Aan boord was Rev. Fredericus Vitteüs, de eerste Protestante Predikant van Curaçao.
Curaçao was een militaire ligplaats en Vitteüs was een legerkapelaan in dienst van de WIC. In 1639 begon de opvolger van Van Walbeeck, Jacob Tolck, met de bouw van een muur om Punda. Rev. Vitteüs kreeg een verblijfplaats toegewezen in het “kasteel”, zoals Fort Amsterdam toen genoemd werd. Er was toen nog geen kerk en de diensten vonden plaats in de opslagplaats van het Fort.
Op 19 januari 1664 kwam Rev. Wilhelmus Volckring aan op Curaçao. Hij was één van de meest betrokken personen in de vroege geschiedenis van Curaçao en de enigste protestantse geestelijke die zich met de Indianen bemoeide.
Toen Volckring op Curaçao aankwam was er geen Kerkenraad en hij stichtte de eerste Raad. Eerdere pogingen waren mislukt omdat er geen geschikte kandidaten gevonden konden worden aangezien “de meeste blanken in zonde leefden”. Volckring slaagde er al in 1664 in om de Kerkenraad te stichten, bestaande uit de Predikant en twee Ouderlingen. Matthias Beck, de onderdirecteur van Curaçao, was één van de Ouderlingen en statutair de voorzitter van de Raad. Deze vervlechting van kerk en staat was tot 1825 algemeen gebruik.
De Fortkerk (Photo by Mike Jacobs)
Een kleine houten kerk, nog altijd binnen de muren van het Fort, omdat het een militaire kerk betrof, verving de opslagplaats waar de diensten gehouden werden. De pastorie bevond zich ook in het Fort, waar nu het gebouw van de Raad van Ministers zich bevindt.
Oude stadskaarten tonen aan dat de kerk in het Fort al in 1742 de huidige monumentale trappen bezat. Tussen 1763 en 1771 werd de kerk gerestaureerd, wat in feite neerkwam op het bouwen van een geheel nieuwe kerk, de huidige Fortkerk.
posted by Roy Evers at 5:27 PM
0 comments:
Post a Comment
<< Home