Herinnering aan mijn droeve hoeren

Voor mijn negentigste verjaardag, wilde ik mezelf trakteren op een waanzinnige liefdesnacht met een jonge maagd. Ik herinnerde me Rosa Cabarcas, de eigenares van een clandestien huis, die de gewoonte had haar vaste klanten te waarschuwen wanneer ze iets nieuws ter beschikking had. Ik was nooit voor die verleiding of voor een van de talloze andere obscene verlokkingen die ze te bieden had bezweken, maar zij geloofde niet in de zuiverheid van mijn principes. ‘Ook de moraal is een kwestie van tijd,’ zei ze altijd met een boosaardige glimlach, ‘dat zul je wel zien.’ Ze was iets jonger dan ik, maar ik had in geen jaren meer iets van haar gehoord en ze kon wel dood zijn.
Nadat de telefoon eenmaal was overgegaan nam ze op en ik herkende haar stem direct en vuurde zonder omwegen op haar af: ‘Vandaag dan.’
Zij zuchtte: ‘Ach, mijn droeve wijze man, je verdwijnt voor twintig jaar en je komt alleen maar terug om iets onmogelijks te vragen.’...

Gabriel García Márquez
Herinnering aan mijn droeve hoeren
Meulenhoff Amsterdam
ISBN 90 290 7607 0