Sint Maarten / Saint Martin

“What’s up?”… “Easy, man.”

Jazeker very easy
nemen wij het hier
wij zijn Sint Martians
we live here voor ons plezier.
So Yu Kòrsou
don’t you fuck with us
doe dat maar thuis
bij je eigen zus.
Niet eerlijk van mij
zo praten de mensen niet
zo denkt de politiek
demagogisch en fanatiek.
Ik ben hier maar net
en ik heb het naar mijn zin
na een vertraging van een dag
is dit geen slecht begin.
De hele namiddag
door de Frontstreet gelopen
een enorme puinhoop
zij zijn er de weg aan het slopen.
Groot assortiment: parfum, diamant, drank
(sorry, vandaag geen vijgen)
en prijzen om
een stijve van te krijgen.
En dan de Backstreet
bedoeld voor de mindere goden
het Walhalla
van dump en nagemaakte kleinoden.
De stad uit.
Een ritje over the Hill
dat kost je zeker een uur
het verkeer zit er permanent
zo vast als een muur.
Waar gaan die lui in godsnaam
met zijn allen naar toe
de taxichauffeur zegt
integraal naar Timboektoe.
Is dat de Franse kant
vraagt de argeloze passagier
zijn vrouw boos
kloot, jij snapt ook geen zier.
De Franse kant heet Marigot
daar rijden wij naar toe
daar lullen zij Frans
dus jij zegt geen mot.
Geen moo?
Waarom zeg ik geen moo?
Manlief is door het geruzie
helemaal van zijn apropos.
De Franse kant.
Daar zijn zij voorkomender dan de buren
en hebben zij ook veel meer allure.
Zou dat door de taal kunnen komen
of (dat zeggen ze aan de Nederlandse kant)
lopen die assholes de hele dag te dromen?
In ieder geval is le français
lingua franca van dichters en filosofen
en het Engels die van afrukkers
en droogkloten.
De Franse kant is
zeer aanbevelingswaardig
en zoals gezegd is
iedereen er aardig.
Terug.
Ik moet weer terug
weer die venusheuvel over
in de striemende regen
dat valt dus vies tegen.
Links tegenliggers met groot licht
en nog geen vijf meter zicht
rechts een pikzwarte gapende afgrond
elke nacht zo’n ritje lijkt mij niet gezond.

“What’s up?”…

Kompader