Summer course Kòrsologie. Les 3: Papiamentu
Volgens de Spaanse linguïst Dan Munteanu, schrijver van het boek “El Papiamento, Lengua Criolla Hispánica” in samenwerking met de Antilliaanse linguïst Sidney Joubert, is de taal Papiamentu ontstaan op Curaçao in de periode tussen 1650 en 1700. Rond 1700 is de taal overgewaaid naar Bonaire en begin 18de eeuw naar Aruba.
Dit viel samen met de periode dat Curaçao uitgroeide tot één van de voornaamste centra voor slavenhandel in het Caribische gebied en dat de eerste groep joodse pioniers op het eiland arriveerden.
Het staat vast dat rond de jaren 1750-1760 de Venezolaanse Curie bij de West Indische Compagnie geprotesteerd heeft, omdat deze een Hollandse priester die geen Papiamentu sprak aangesteld had als Pastoor van Willemstad. De Bisschop van Venezuela stelde dat de zwarte bevolking van Curaçao alleen maar “de taal die ze daar Papiamentu noemen” verstond. Uit documenten uit die tijd blijkt ook dat de Hollandse Franciscaanse Missionarissen, die sinds 1776 de leiding hadden van de missie op Curaçao, in het Papiamentu predikten.
De eerste bekende tekst in Papiamentu werd geschreven in 1775 en betrof een fragment van een persoonlijke brief van de Sefardische Jood Abraham de David da Costa Andrade Jr. aan zijn eveneens Joodse verloofde Sarah de Isaac Pardo y Vaz Farro. Hieruit blijkt dat de Sefardische Joden in minder dan een eeuw na hun aankomst op Curaçao al Papiamentu gebruikten als hun taal.
Uit de tekst kon echter niet herleid worden hoe slaven en de vrije zwarten de taal gebruikten.
De eerste krant op Curaçao was het Engelstalige weekblad “Curaçao Gazette” (1812), welk in 1816 werd omgezet in de Nederlandstalige “De Curaçaosche Courant”. Pas na de afschaffing van de slavernij in 1863 verschenen de eerste kranten in het Papiamentu, sommigen met een levensduur van maar enkele weken. De volhouders waren “Civilisadó, courant di Pueblo” (1871), “La Union” (1889), “Amigoe di Curaçao” (1884) die eerst in het Papiamentu en Nederlands verscheen maar later alleen in het Nederlands en ‘La Cruz” (1900).
Dit viel samen met de periode dat Curaçao uitgroeide tot één van de voornaamste centra voor slavenhandel in het Caribische gebied en dat de eerste groep joodse pioniers op het eiland arriveerden.
Het staat vast dat rond de jaren 1750-1760 de Venezolaanse Curie bij de West Indische Compagnie geprotesteerd heeft, omdat deze een Hollandse priester die geen Papiamentu sprak aangesteld had als Pastoor van Willemstad. De Bisschop van Venezuela stelde dat de zwarte bevolking van Curaçao alleen maar “de taal die ze daar Papiamentu noemen” verstond. Uit documenten uit die tijd blijkt ook dat de Hollandse Franciscaanse Missionarissen, die sinds 1776 de leiding hadden van de missie op Curaçao, in het Papiamentu predikten.
De eerste bekende tekst in Papiamentu werd geschreven in 1775 en betrof een fragment van een persoonlijke brief van de Sefardische Jood Abraham de David da Costa Andrade Jr. aan zijn eveneens Joodse verloofde Sarah de Isaac Pardo y Vaz Farro. Hieruit blijkt dat de Sefardische Joden in minder dan een eeuw na hun aankomst op Curaçao al Papiamentu gebruikten als hun taal.
Uit de tekst kon echter niet herleid worden hoe slaven en de vrije zwarten de taal gebruikten.
De eerste krant op Curaçao was het Engelstalige weekblad “Curaçao Gazette” (1812), welk in 1816 werd omgezet in de Nederlandstalige “De Curaçaosche Courant”. Pas na de afschaffing van de slavernij in 1863 verschenen de eerste kranten in het Papiamentu, sommigen met een levensduur van maar enkele weken. De volhouders waren “Civilisadó, courant di Pueblo” (1871), “La Union” (1889), “Amigoe di Curaçao” (1884) die eerst in het Papiamentu en Nederlands verscheen maar later alleen in het Nederlands en ‘La Cruz” (1900).
posted by Roy Evers at 4:29 PM
0 comments:
Post a Comment
<< Home