Kom je nog veilig thuis?

in de lengte zo’n zestig heen
en met moeite vijftien breed
vulkanisch uitgespuugd uit zee
in den beginne stil en vree

vanuit de Boeing prachtig panorama
de zon schittert amalgama
roestbruine vlakten glooien groen
kopergele plantagehuisjes van toen

terug van weggeweest op m’n eiland
de beambte leest rustig de krant
een bericht vangt mijn blik per abuis
grote kop: “Kom je nog veilig thuis?”

wat is het?
het is compleet uit de hand gelopen
de regeerders weten het niet meer
de misdaad is in alle hoeken gekropen
men kijkt elkaar aan, aan wie de eer?

het vliegtuig staat er, ik kan nog vluchten
nee, ik blijf, ik buig niet voor gespuis
ik ben de kapokboom der duizend zuchten
trouwens, ik ben al veilig thuis

Professor K.