Een computer met een stem
Nadat de mens de stoommachine had uitgevonden, kreeg hij behoefte aan een machine die ook het denkwerk van hem overnam. Zo heeft Herman Hollerith eind negentiende eeuw een machine gebouwd die grote aantallen berekeningen, optellen en aftrekken, in een snel tempo kon uitvoeren. Dat een machine kon optellen en aftrekken, had Blaise Pascal twee eeuwen eerder al aangetoond met zijn rekenmachientje, de Pascaline.
Dat machines betrouwbaar konden rekenen, was nog niet aangetoond, dus de resultaten van de Hollerith machine werden weer eens handmatig gecontroleerd. Een helse karwij in een tijd dat overuren niet vergoed werden.
Later, in 1945, introduceerde John von Neumann het idee dat machines geprogrammeerd konden worden en alleen maar deden wat de mens ze opdroeg. Een machine, in 1950 pas computer genoemd, werkte correct indien zij correct geprogrammeerd werd.
Eind jaren zestig van de vorige eeuw perfectioneerde Edsger Dijkstra, van wie trotse ondergetekende les heeft gehad, dit idee met zijn beroemde uitspraak: ‘Het testen van een computerprogramma toont niet de afwezigheid, maar slechts de aanwezigheid van fouten aan.’ Dit betekent dat indien bij het testen een fout gevonden wordt, er een kans bestaat dat er nog meer fouten in het programma zitten. Met andere woorden, geen enkel computerprogramma is feilloos. Er moeten controleprocedures ingebouwd worden om de betrouwbaarheid te garanderen.
Hierdoor geleid, heeft de Gezaghebber van het Eilandgebied Curaçao terecht ervoor gekozen om op 20 april te vertrouwen op papier en niet op elektronen. Immers het papier is door mensenogen geverifieerd en de verantwoordelijkheid ligt bij de kiezer, controletechnisch correct. De adviseurs hebben hun werk gedaan en kunnen naar het strand.
Maar mijn geweten laat mij niet met rust.
Op 20 april stap ik het stemhokje binnen, kijk voor de zekerheid om of niemand mij bespiedt en stem op de Folkies. Ik druk op het knopje en haal het stembriefje uit het gleufje. Ik sta op het punt om het briefje in de stembus te deponeren, maar word bevangen door de drang om toch even te kijken wat erop staat. Ik verstijf. Op het papiertje staat dat ik op de Parley’s gestemd heb.
Ik raak in alle staten en schreeuw moord en brand. De voorzitter van het stembureau informeert wat er aan de hand is en raakt zelf ook in paniek. Iemand belt de leider van de gedupeerde partij op, hij is binnen tien minuten op de plek des onheils. Dit is een aanslag tegen het volk, hakkelt hij. Alle stembureaus gaan dicht. De partijen gaan in spoedberaad.
‘CNN Breaking News, on the beautiful of Curaçao in the Caribbean Sea zijn de verkiezingen vandaag grandioos in het honderd gelopen. Er is gebruik gemaakt van stemcomputers die een voorkeur vertoonden voor een bepaalde politieke partij. De uitslagen van de vorige verkiezingen worden nu ook in twijfel getrokken. De gedupeerde partij eist om met terugwerkende kracht voor een periode van acht jaar te mogen regeren. Wij hebben de Lieutenant Governor aan de lijn. Good evening, Lieutenant Governor. Lieutenant Governor, are you there?’
‘Tuut, tuut, tuut.’
K.
Dat machines betrouwbaar konden rekenen, was nog niet aangetoond, dus de resultaten van de Hollerith machine werden weer eens handmatig gecontroleerd. Een helse karwij in een tijd dat overuren niet vergoed werden.
Later, in 1945, introduceerde John von Neumann het idee dat machines geprogrammeerd konden worden en alleen maar deden wat de mens ze opdroeg. Een machine, in 1950 pas computer genoemd, werkte correct indien zij correct geprogrammeerd werd.
Eind jaren zestig van de vorige eeuw perfectioneerde Edsger Dijkstra, van wie trotse ondergetekende les heeft gehad, dit idee met zijn beroemde uitspraak: ‘Het testen van een computerprogramma toont niet de afwezigheid, maar slechts de aanwezigheid van fouten aan.’ Dit betekent dat indien bij het testen een fout gevonden wordt, er een kans bestaat dat er nog meer fouten in het programma zitten. Met andere woorden, geen enkel computerprogramma is feilloos. Er moeten controleprocedures ingebouwd worden om de betrouwbaarheid te garanderen.
Hierdoor geleid, heeft de Gezaghebber van het Eilandgebied Curaçao terecht ervoor gekozen om op 20 april te vertrouwen op papier en niet op elektronen. Immers het papier is door mensenogen geverifieerd en de verantwoordelijkheid ligt bij de kiezer, controletechnisch correct. De adviseurs hebben hun werk gedaan en kunnen naar het strand.
Maar mijn geweten laat mij niet met rust.
Op 20 april stap ik het stemhokje binnen, kijk voor de zekerheid om of niemand mij bespiedt en stem op de Folkies. Ik druk op het knopje en haal het stembriefje uit het gleufje. Ik sta op het punt om het briefje in de stembus te deponeren, maar word bevangen door de drang om toch even te kijken wat erop staat. Ik verstijf. Op het papiertje staat dat ik op de Parley’s gestemd heb.
Ik raak in alle staten en schreeuw moord en brand. De voorzitter van het stembureau informeert wat er aan de hand is en raakt zelf ook in paniek. Iemand belt de leider van de gedupeerde partij op, hij is binnen tien minuten op de plek des onheils. Dit is een aanslag tegen het volk, hakkelt hij. Alle stembureaus gaan dicht. De partijen gaan in spoedberaad.
‘CNN Breaking News, on the beautiful of Curaçao in the Caribbean Sea zijn de verkiezingen vandaag grandioos in het honderd gelopen. Er is gebruik gemaakt van stemcomputers die een voorkeur vertoonden voor een bepaalde politieke partij. De uitslagen van de vorige verkiezingen worden nu ook in twijfel getrokken. De gedupeerde partij eist om met terugwerkende kracht voor een periode van acht jaar te mogen regeren. Wij hebben de Lieutenant Governor aan de lijn. Good evening, Lieutenant Governor. Lieutenant Governor, are you there?’
‘Tuut, tuut, tuut.’
K.
posted by Roy Evers at 4:46 PM
0 comments:
Post a Comment
<< Home