Om redenen van psychologische aard?

Wel wat afgereisd deze dagen. Vanmiddag was ik bij de Wageningen University and Research Center. Vroeger heette het gewoon Landbouw Hogeschool Wageningen, maar dat klonk teveel als School voor Slimme Boerenpummels.

Ik zat daar in de bibliotheek wat te snuffelen en kwam de volgende briefwisseling tegen.

Minister van Financiën (Witteveen) aan Minister van Economische Zaken (Andriessen), 4 maart 1964.

“ ...Ik refereer aan de op 10 januari jl. op ambtelijk niveau gehouden oriënterende bespreking met vertegenwoordigers van de Industriële Adviesraad voor Suriname en de Nederlandse Antillen over de kwestie der investeringsgaranties voor Nederlandse bedrijven die in Suriname of de Nederlandse Antillen een industrie of bedrijf zouden willen vestigen...

Hoewel op grond van de oriënterende bespreking niet mag worden verwacht dat het verlenen van garanties door de Staat een direkt nuttig effekt zal hebben voor Suriname of de Nederlandse Antillen, waren wij het er toch over eens dat, al was het alleen maar om redenen van psychologische aard, de Nederlandse regering moeilijk geheel afwijzend kan blijven staan tegenover een desbetreffend verzoek van Suriname en de Nederlandse Antillen.”

Kiko a kambia den e kuarenta añanan ku a pasa?

Bron: Nederlandse Samenwerking, Bronnenuitgave, deel 2, 1964-1967. Instituut voor Nederlandse Geschiedenis, Den Haag 2003.

Studenten van de UNA en de PA, iets voor jullie?

Vandaag was ik op bezoek bij de Universiteit Twente te Enschede. Wel een klere eind vanuit Rotterdam. Overstappen in Utrecht en Amersfoort. Had niet gehoeven, begreep ik achteraf. Wist ik veel.

Maar goed, op de campus zat ik wat te bladeren in het UT Nieuws, het weekblad van de universiteit, en kwam een interessant artikel tegen. Het ging over een recent project, waarbij 42 middelbare scholieren uit het hele land zijn afgereisd naar de UT om deel te nemen aan het herexamentrainingskamp van Twente Summer Campus. Blijkbaar wordt dit voor de vierde keer in successie gehouden en met groot succes (slagingspercentage van bijna 90%). Het project wordt uitgevoerd door vrijwilligers.

De details sla ik even over, maar het idee sprak mij zeer aan. Is dit niet iets voor onze studenten aan de UNA en de PA. En dan denk ik in het bijzonder aan het begeleiden van examenkandidaten die geen geld hebben voor dure bijlessen of het Abel Tasman College. (Niet alleen maar die scholieren natuurlijk, want het is ook een goede gelegenheid voor de UNA en de PA om nieuwe studenten te recruteren.)

Ik wil zelfs een stap verder gaan. Waarom alleen herexamenkandidaten? Waarom niet iets eerder beginnen en vóór de examenperiode de kandidaten helpen met de vakken waarmee zij problemen hebben?

Uit het artikel van de UT blijkt dat er dit jaar 13 begeleiders actief waren, UT studenten die het leuk vinden om jongeren klaar te stomen voor hun examen. En bovendien hadden zij samen een paar gezellige dagen.

Wat vinden jullie hiervan?

In één generatie.

Uit de Volkskrant van vrijdag 25 juni 2004:

"Saoudi Arabië is veranderd. In één generatie: moeder analfabeet, dochter professor."

Kompader op zondag 27 juni 2004:

"Nederland is veranderd. In één generatie: vader professor, zoon drugsverslaafde."

Wij lopen achter!!

Mensen, wij lopen achter!!


- Wanneer krijgt de consument betaalbare broadband Internet verbinding thuis?

- Hoe staat het met de ontwikkelingen op het gebied van e-commerce?

- Wat doen wij aan e-learning?

- Waar blijft het beleid voor het gebruik van ICT in het onderwijs?

- Hoe staat het met het oprichten van kenniscentra?

- Wat doen wij aan het opheffen van de digital divide?

(Ik ben op het moment van het versturen van dit bericht, bij mijn dochter thuis in Rotterdam, verbonden via een ADSL 2Mb verbinding voor 39,95 euro per maand, 2048 Kb/sec. download en 256 Kb/sec. upload. Waarom kan dit niet op Curaçao?)

Konosé bo Isla 3: De Smokkelaars uit Curaçao

Curaçao stond bekend om haar smokkelhandel. In de achttiende en negentiende eeuw werden allerlei goederen gesmokkeld naar de noordkust van Zuid-Amerika, voornamelijk naar Venezuela. De voornaamste producten waren cacao, rum en wapens. Jaarlijks werden er 100.000 liters rum van het eiland af gesmokkeld.

In 1882 kreeg de toenmalige President van Venezuela, Guzmán Blanco, hier genoeg van en voerde de zogeheten Antillen Rechten in. Deze hielden in dat op alle producten afkomstig uit Curaçao, 30% extra invoerrechten werden geheven.
De Antillen Rechten zijn pas op 23 Januari 1974 door President Rafael Caldera afgeschaft.


Gabriel García Márquez (born on March 6, 1928 in Aracataca, a town in Northern Colombia)

De wereldberoemde Colombiaanse schrijver en in 1982 Nobelprijswinnaar voor literatuur, Gabriel García Márquez, schrijft in één van zijn boeken (Nederlandse vertaling):

“ ........ Er waren allerlei soorten vogels uit Guatemala in de kooien op de gangen en roerdompen die de toekomst voorspelden en reigers van de strandmeren met lange gele poten en een jong hert dat voor de ramen verscheen om de anthuriums uit de vazen te eten. ........... Opnieuw kochten ze op de zeilboten van de smokkelaars uit Curaçao een ijzeren kooi met zes geparfumeerde kraaien, net als Fermina Daza als kind in haar ouderlijk huis had gehad en die ze als getrouwde vrouw ook weer wilde hebben. .........”

Vraag: Uit welk boek van Gabriel García Márquez komt bovenstaande passage?

Prijs: De eerste goede inzending ontvangt een cadeaubon van 50 gulden, te besteden bij Boekhandel Mensing.

Sluitingsdatum: woensdag 7 juli 2004

Sponsor: Experientia

Konosé bo Isla 2: antwoord

Plasa Nobo

Kambrada kuantu pa ko’i sòpi?
--Sinku riá dòs plaka, mai!
Kón kambrada? Kren dios padre!
Ta na unda nos ta bai?

--Mi duy, kaminda bo ta mira
bo kambrada ‘ki sintá,
o ní pa bai Sentro Pro Arte
n’ tin nodi ta tantu pegá

--Bo n’ ta mira mi peluka?
Bo n’ ta mira mi bistí?
Ta ku Zjuan mi tin ku zoya
Pa mi logra sinta ‘ki!

Antwoord:

In dit gedicht uit Elis kritiek op de kledingsvoorschriften opgelegd door de exploitanten aan de kooplieden, toen de Nieuwe Markt pas geopend werd (1974). Deze voorschriften betekenden hogere kosten voor de, voornamelijk vrouwelijke, kooplieden.


Geen winnaar, helaas.

Marc, McGaudienne, Roland en Jossy, bedankt voor jullie inzendingen.

Krioyo van Izaline Calister, muziek om naar te luisteren.

Muziek om naar te luisteren? “Onzin”, zeggen de vrienden waarmee ik aan de bar zit te luisteren naar de nieuwe CD van Izaline Calister, “muziek is om op te dansen.” “Jij houdt niet van dansen, daarom zeg je dat!”

-- Een notitie voor de duidelijkheid: ik hou best van dansen, maar het ceremonieel erom heen vind ik belachelijk. Op een feest, zodra de muziek begint, staat er een horde mannen op richting de vrouwen. Je wordt met de massa meegesleurd. Op een afstand wenk je naar een dame (die onophoudelijk op een kauwgum zit te malen), wat zoiets betekent als “wil je met mij dansen?”. Zij kijkt opvallend de andere kant op, wat op zijn beurt weer betekent dat je een paar stappen dichterbij moet doen. Zij wilt namelijk niet de risico lopen dat je naar een andere staat te wenken, zo slim zijn ze wel. Dus je komt een paar stappen dichterbij en wenkt weer. Intussen is de muziek halverwege. Zij reageert op je wenk en staat op zijn elfendertigst op en loopt naar de dansvloer. Jij er achteraan. Tegen de tijd dat jullie op de dansvloer aankomen is de plaat afgelopen.--

Maar goed, de discussie tussen de dansers en de luisteraars is begrijpelijk en uit te leggen. Zitten luisteren naar muziek komt uit Europa en de aanstekelijke dansritmes komen uit Afrika. Op Curaçao zijn wij een mengelmoes van culturen, dus beide vormen komen door elkaar voor.

Dit heeft Izaline heel goed weten te vertolken met haar productie “Krioyo”: dansmuziek om naar te luisteren of luistermuziek om op te dansen, hoe je het wilt.
Behalve de ballades. Pure luistermuziek! Daar moet je relaxed en ongestoord van genieten. Izaline op haar best, prachtig!
Maar mijn vrienden geven zich niet zo gauw gewonnen. “De hele avond naar ballades luisteren is ook saai, daar val je van in slaap.”
Gelijk hebben zij en dat is juist het mooie van de CD, de afwisseling: “Afro-Caribbean Rhythms and Ballads from Curaçao”. Af en toe hoor je vertrouwde melodieën. Zo meende ik ergens de bekende carnavalshit “Karosa mi ta”(was die niet van Mr. Saab?) te herkennen. Ook de tumba van Doble RR, “Mi Sòpi”, staat erop. Deze hadden ze wel beter “Mijn Soep” kunnen noemen, want de vertolking is een beetje van ‘lekker huppelen jongens”, over dansen gesproken.

Al met al mooie en goede muziek, vertolkt door professionele Antilliaanse musici en zelfs violen op de achtergrond.

Kuantu ta "Sinku riá dòs plaka"?

Pregunta di un di nos lesadónan:

Kuantu ta "Sinku riá dòs plaka"?

Kontesta:

Un riá ta 15 sèn --> sinku riá ta 75 sèn.
Un plaka ta 2 sèn i mei --> dòs plaka ta 5 sèn.

Es desir, sinku riá dòs plaka ta 80 sèn.

Mas unidatnan di sèn:

Dòs plaka --> 5 sèn
Un depchi --> 10 sèn
Dies plaka --> 25 sèn
Un guiotin --> 50 sèn
Un chilin --> 62 sèn i mei
Un florin --> 100 sèn
Mei fuèrtè --> 125 sèn
Un fuèrtè --> 250 sèn
Un dòlò --> 250 sèn

A Thought for the day.

" The elevator to success is out of order. You'll have to take the stairs.
One step at a time."

Anonymous

Prettige vaderdag.

"We hadden het over Abraham die Isaak offert en toen vroeg ik aan mijn vader: en als God dat nou eens aan u zou vragen om mij te offeren, zou u dat dan ook doen? Ja, zei hij."

Jan Wolkers (1925)

Zijn onze toekomstige studenten voorbereid op het nieuwe Bachelor/Master systeem?

In augustus is het weer zo ver. Dan gaan er een paar honderd schoolverlaters verder met een studie aan een universiteit of hogeschool, hetzij in Nederland (de grootste groep) hetzij hier op Curaçao.
Zij zullen in Nederland geconfronteerd raken met een nieuw onderwijssysteem, het zogenaamde Bachelor/Master systeem, zoals men dit in Engeland en de Verenigde Staten altijd gekend heeft.

Wat dat betreft lopen wij hier in de Antillen vóór op Nederland (en Europa), omdat wij hier, althans in de naamgeving, al de bachelor en Master titels kennen. Een belangrijke vraag hier is: kan een afgestudeerde bachelor uit de Antillen zonder problemen doorstromen naar een Master opleiding in Nederland of elders in Europa in dit nieuw systeem. En zo ja, hoe dan? Waar moet de aankomende student nú al rekening mee houden om te kunnen doorstromen?
Aan de andere kant, is er wel sprake van doorstroming of blijft de bachelor opleiding in de Antillen een uitstroommoment, zoals dat heet. Wat is het standpunt van de verantwoordelijke instanties voor hoger onderwijs in de Antillen? In hoeverre zijn de aankomende studenten ingelicht omtrent dit standpunt?

Voor degenen die naar Nederland gaan, is de noodzaak nog groter om zich op de hoogte te stellen van het nieuwe systeem. Is dit wel gebeurd? Als men de discussies volgt, dan blijkt dat niet alles koek en ei is, en dat het nieuwe BAMA systeem “vooral omgeven wordt door een wolk van onduidelijkheid”.

De resultaten van onze studenten in Nederland zijn sowieso niet denderend. In een “wolk van onduidelijk” valt dan het ergste te vrezen. Tenzij wij (wie zijn wíj eigenlijk?) ons van de situatie bewust zijn en de jongeren terdege hierop voorbereiden. Of zijn wij weer te laat?

Referenties:
http://194.13.31.214/documents/pdf/Bama_transities

De Master Meester? De invoering van masteropleidingen in het wetenschappelijk onderwijs. (PDF document, kan opgestuurd worden via e-mail naar geïnteresseerden.)

Mucha di Otrobanda

Loloy, 4 december 1948 (Photo by Foto Fischer, Breedestraat 11 - Tel. 2425)

Ami ta Loloy
Nasé na Bajonetstraat 17 / Gasthuisstraat 20
Mucha di Otrobanda
Yu di Juja
Ñetu di Polita 'i Dòdò
Subrino di Djo
Ihá di Èlsa
Pretu 'i wowo di Mama Ía

Papiá nobo na Kòrsou.

"Ei, stòp di blòg swa!"

"Até, blògmentu a start."

"Blòg mi, pa mi blòg bo."

A Thought for the day.

"Live as if you were to die tomorrow, learn as if you were to live forever."

Gandhi

Afspraak is afspraak!

Op weg naar de UNA rij ik even langs de broodjestent tegenover de Maduro & Curiel's Bank aan de Jan Noorduijnweg. Op hetzelfde moment komt, naar wat blijkt, een vriendin van de verkoopster voorbij.
"Kambrada, mi dushi", zegt ze tegen de verkoopster. "Je moet mij helpen. Je vriendin is namelijk blut blut. Zij is zonder oost en zonder west. Leen mij tien gulden. Je krijgt het morgen meteen terug, zeker zeker."
De verkoopster, die net een hotdog aan het klaarmaken is, kijkt op en antwoordt terwijl zij tegelijkertijd naar de bank wijst:
"Kambrada yu, het spijt mij zeer, maar ik kan je geen tien gulden lenen. Zie je die mensen daar? Ik heb een afspraak met hun: zij verkopen geen hotdog en ik leen geen geld."

Reacties op Konosé bo Isla 2

Er is gelegenheid tot woensdag 23 juni 2004 om de vraag van Konosé bo Isla 2 te beantwoorden.

Konosé bo Isla 2: Plasa Nobo

Plasa Nobo, geopend in 1974.(Photo by Mike Jacobs)

Plasa Nobo (Elis Juliana)

Kambrada kuantu pa ko’i sòpi?
--Sinku riá dòs plaka, mai!
Kón kambrada? Kren dios padre!
Ta na unda nos ta bai?

--Mi duy, kaminda bo ta mira
bo kambrada ‘ki sintá,
o ní pa bai Sentro Pro Arte
n’ tin nodi ta tantu pegá

--Bo n’ ta mira mi peluka?
Bo n’ ta mira mi bistí?
Ta ku Zjuan mi tin ku zoya
Pa mi logra sinta ‘ki!


De bekende Curaçaose dichter en kunstenaar, Elis Juliana, behoeft geen introductie. Elis is vooral bekend om zijn scherpzinnige kritiek op maatschappelijke gebeurtenissen geuit in de vorm van gedichten.

Vraag: Waarop uit Elis Juliana kritiek in het gedicht "Plasa Nobo"?

Prijs: De eerste goede inzending ontvangt twee cadeaubonnen van ieder 25 gulden te besteden bij Teatro Luna Blou.

Sponsor: Datelnet

Konosé bo Isla 1: antwoord

Dit is inderdaad landhuis Santa Cruz.

De eerste twee goede inzendingen waren van:

Tamira La Cruz van Markstra en Marc de Winter van Curanet.

Pabien!

Konosé bo Isla 1: Welk landhuis is dit?

Konosé bo Isla: Welk landhuis is dit? (Photo by Mike Jacobs)

Alle talen

This blog is dedicated to the Yu di Kòrsou who speaks all languages!

Deze blog is opgedragen aan de Yu di Kòrsou die alle talen spreekt!

E blog aki ta dediká na e Yu di Kòrsou ku ta papia tur idioma!


...........maar, hij zweeg in alle talen.

Wie traint de trainer? E-learning workshops.

In juli gaat de eerste van een serie workshops van start op het gebied van Distance Learning. Een groep enthousiaste trainers en docenten uit Curaçao reizen dan af naar Nederland om daar te leren hoe men cursussen online moet plaatsen. (Wat is online? Wanneer u dit leest, bent u online.) Dus een "Train the trainer" project op het gebied van e-learning, een speciale soort distance learning.
De bedoeling is dat er al doende geleerd wordt, ook wel Experiential Learning genoemd, geloof ik. Eerst in de rol van docent en daarna in de rol van student.

De eerste workshop vindt plaats in de week van 5 t/m 9 juli aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam (Rotto in de Antilliaanse volksmond). De workshop was gepland voor eind juni, maar dan kunnen een aantal mensen niet. De week van 5 t/m 9 juli komt goed uit, want toevallig vindt in het aansluitende week-end de North Sea Jazz Festival plaats. Twee vliegen in één klap dus voor sommige deelnemers.

Zaterdag 19 juni vindt er een voorbereidende bijkomst plaats. I'll keep you posted.

Roy and Wanna

Roy Evers and Wanna 

www.learning.an coming soon after the summer

Roy Evers took the initiative in Curaçao, an island in the Carribean, to set up a Learning Network by creating a marketplace on the Internet where providers of training and education, and learners will meet each other. This learning network will be based on the website www.learning.an.

The website is aimed at:
1. Adults looking for education and training for their personal development.
2. Companies looking for training and courses for their employees.
3. Young people looking for education opportunities.
4. Students looking for information for their papers and thesis.
5. General public looking for learning opportunities.

The website will maintain a directory of all providers of training and courses, certificate programs and educational authorities. Companies and individuals can post a request for information on a specific training or course. The website will automatically select the relevant providers and send them mails with the request attached.

The site also offers (free) online courses and hosts a repository of educational articles written by experts.

The slogan of the learning network is: "It is never too early or too late to learn!!"

Please react to learn more about the Learning Network and about Curaçao.